Ülkemizi yıllardır yurtdışında temsil eden başarılı antrenör Ferhat Akbaş, yeni sezonda Polonya ekibi Chemik Police ile yola devam ediyor.
Akbaş’a kariyerini, yurtdışı deneyimlerini, hedeflerini sorduk. İşte o röportaj:
Chemik’le hedefleriniz neler? Takımdaki sakatlık ve hastalıklar sizi nasıl etkiledi?
Bu sene hedefimiz , geçen sene yaptığımız gibi bütün kupaları almak. Şampiyonlar Ligi’nde ise durum hala net değil , ‘bubble’ yöntemi icin çalışılıyor , önümüzü görmek icin biraz erken. Önümüzdeki hafta bu konunun şekilleneceğini düşünüyorum.
Sakatlık ve hastalıklar düzenimizi fazlasıyla bozdu , şu an karantinadayız ve bu ikinci karantinamız. 8 oyuncumuz pozitif. Wilma Salas çok ciddi bir sakatlık geçirdi. Korona vakaları nedeniyle eksik gittiğimiz son maçımızda köşe oyuncum kalmadığı için orta oyuncumu köşeden oynatmak zorunda kaldım. Ama baktığımızda , bu zorlu başlangıçın takımı daha kenetlendirdiğini ve hedefe yönelttiğini görüyorum. Özellikle sezonun 2. yarısında çok iyi sonuçlar alacağımıza inanıyorum, çok güçlü bir takımımız var ve çok iyi çalışan bir grubuz.
Yurtdışına gitmeye nasıl karar verdiniz? Uyum/ dil sorunu yaşadınız mı? Yaşadıysanız nasıl aştınız?
Tabii ki bu tek başıma aldığım bir karar olmadı hiçbir zaman , önünüze seçenekler geliyor ve bana yurtdışından seçenekler geldiğinde denemeye değer olduğunu düşündüm ve cesaretli kararlar aldım. Şu an baktığımda doğru hamleler yaptığımı düşünüyorum.Gittiğim ülkede ilk yaptığım şey gözlemlemek ve oyunculara , seyircilere doğru yaklaşım tarzını belirlemek oluyor. Çünkü her ülkede farklı kültür nedeniyle, farklı bir yaklaşım gerekiyor. Oyuncuların hayata ve dolayısıyla oyuna bakışı bambaşka. Antrenör olarak önemli olan bu farklılıkları yakalamak ve bunu kabul ederek bir yol haritası çizmek.
Insanların günlük yaşam tarzını , alışkanlıkların kopyalamak bana çok yardımcı oluyor. Onlar gibi yaşamaya çalışıyorum. Gittiğim ülkenin dilini öğrenmeye çalışıyorum. Insanlar sizden mükemmel bir diyalog beklemiyor ama kendi dillerinden birkaç kelime bile duymak , daha doğru bir iletişim sağlıyor.
Yeniden Türkiye’ye dönmeyi düşünüyor musunuz, başka hangi ligde takım çalıştırmak istersiniz?
Polonya’da çok mutluyum ve burada uzun yıllar kalmak beni mutlu eder. Şu ana kadar Polonya’da ve Romanya’da şampiyonluk yaşayıp kupa kazandım. Bunu ileride dünyanın en iyi liglerinden biri olan Italya’da da yapmak istiyorum. Türkiye benim evim ama daha önemli olan şey projenin doğru olması. Kazanmaya odaklanmış düzgün bir yapı önemli bir faktör. Benim için ülke sınırı pek kalmadı.
Türkiye’de, Polonya ve Japonya’da antrenörlük deneyiminiz oldu. Bu tecrübeleri karşılaştırabilir misiniz?
Polonya’da antrenörlük yapmak çok keyifli. Çünkü halkın voleybola verdiği değer , lig organizasyonu ve kulüp yapıları çok yukarıda. Chemik Police tarihi ve başarıları açısından çok köklü bir kulüp ve bu nedenle burada çok değerli bir iş yaptığımı düşünüyorum.
Japonya çok farklı dinamikleri olan,farklı tarzı voleybola da yansıtmış bir ülke.Farklı kültürde ve farklı fiziksel yapıda olan oyunculara onların anlayacağı şekilde ve tutumda yaklaşmanız gerekiyor. Medyanın spora etkisinin çok yukarıda olduğu bir yapı var. Oyuncular kulüplerde değil , okullarda yetişiyorlar. Bu yüzden oyuncular cok eğitimliler. Ama yabancı sınırı, ligin genel kalitesinin çok yukarıya çıkmasına engel oluyor.Başka ülkelere göre Türkiye’de cesaretli ve özgüvenli oyuncular diğer ülkelere göre çok daha fazla. Bana göre bunun en büyük nedeni , kulüplerin ve federasyonumuzun başarıya inancının çok yukarıda olması. Antrenörlere çalışma açısından çok konforlu bir ortam yaratılıyor.
